Zbiórka środków w ramach XXV Kwesty została zakończona więc przechodzimy do kolejnego etapu realizacji renowacji nagrobka pastora Leona Witolda Maya.
Na posiedzeniu Zarządu TPTM w dniu 30.01.2023 r. wyłoniono zespół roboczy, który ma za zadanie ustalić zakres i kosztorys renowacji. Wraz z zespołem dokonaliśmy ponownych oględzin nagrobka L.W. Maya na Cmentarzu Ewangelickim i w uzgodnieniu z przedstawicielami Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Tomaszowie Mazowieckim określono dopuszczony zakres prac renowacyjnych.
Poniżej przedstawiamy opis koniecznych do wykonania prac renowacyjnych.
Obiekt ma zostać odnowiony zgodnie ze sztuką budowlaną i oddawać w pełni pierwotny wygląd miejsca pamięci.
OGÓLNE ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU RENOWACJI
Oferty z podaniem kwot i terminów wykonania prac renowacyjnych, zgodnie z załączonym opisem prosimy kierować na adres tptm.mail@gmail.com.
Michał Jodłowski
Podczas XXV Kwesty Cmentarnej, zarejestrowanej pod nr 2022/4213/OR zebrano łącznie 20 048,72 zł.
Sprawozdanie z przeprowadzonej zbiórki zostało zweryfikowane poprawnie i zatwierdzone.
Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Tomaszowa Mazowieckiego, działając w imieniu członków TPTM zwraca się z prośbą o wsparcie i udział w jubileuszowej XXV Kweście Cmentarnej pn. „Ratujmy groby zasłużonych tomaszowian”, zarejestrowanej jako zbiórka publiczna pod nr 2022/4213/OR w dniu 28.09.2022 r. Środki zebrane w tegorocznej kweście przeznaczone zostaną na renowację nagrobka ks. Witolda Leona Maya.
XXV Kwesta Cmentarna będzie prowadzona w bramach tomaszowskich nekropolii – Cmentarza Rzymsko-Katolickiego przy ul. Smutnej, Cmentarza Komunalnego przy
ul. Dąbrowskiej w godzinach od 10 – 16 oraz po raz pierwszy w bramie Cmentarza parafialnego na osiedlu Białobrzegi w godzinach od 12 – 16, w dniach 30.10.2022 r. oraz 01.11.2022 r.
Wolontariuszy chętnych do udziału w Kweście prosimy o zgłoszenia do:
Pani Ewy Kotela – pod nr tel. 695 990 018 oraz Michała Jodłowskiego pod nr tel. 660 682 730.
Leon Witold May urodził się 1 maja 1874 r. w Prenach (Prienai) pow. Mariampolski k. Kowna na Litwie. Syn Franciszka i Emmy Antoniny z Wansbuterów.
W latach 1896–1901 studiował teologię ewangelicką w Dorpacie (prawdopodobnie teologię na Cesarea Universitas Dorpatiensi obecnie w Tartu w Estonii). Powierzenie funkcji kapłańskich na duchownego kościoła ewangelicko augsburskiego otrzymał 16 lutego 1902 r. W latach 1902–1905 był wikariuszem ewangelickiej parafii Świętej Trójcy w Łodzi. W latach 1905–1911 proboszcz parafii ewangelickiej w Bełchatowie a w latach 1911–1913 w Ozorkowie. Od 1913 r. objął probostwo w Tomaszowie Mazowieckim. Poliglota, poza językiem polskim władał biegle litewskim, rosyjskim, niemieckim, łaciną, greką i jidysz.
Od 1 lipca 1913 r. wraz z żoną Marią Heleną Agatą, synem Erykiem (ur. 4.04.1910 r. w Bełchatowie) i córką Dagmarą (ur. 24.12.1903 r. w Łodzi) zamieszkał w Tomaszowie przy ul. Św. Antoniego 39 w budynku plebanii obok ewangelickiego kościoła Zbawiciela. Od 20.06.1923 r. dołączyli do nich Franciszek i Emma Antonina, rodzice L.W. Maya, którym udało się przesiedlić z Rosji. Rodzina Mayów, a właściwie tylko Maria May, zajmowała mieszkanie na plebani do 21 grudnia 1939 r. następnie musiała je opuścić i przenieść się na ul. Limanowskiego 3 m. 1 (obecnie ul. Farbiarska 7) a od połowy 1940 r. wyprowadziła się do Rawy Mazowieckiej.
Witold May deklarował się jako Polak, co w ówczesnym Tomaszowie z kilkutysięczną mniejszością niemiecką było źle widziane wśród lokalnej wspólnoty luterańskiej. W 1917 roku aktywnie działał w Komitecie budowy pomnika Tadeusza Kościuszki, który do chwili obecnej stoi w centralnym punkcie miasta. Był współtwórcą publikacji „Tomaszów bohaterowi narodowemu” wydanej w 1918 roku z okazji obchodów kościuszkowskich w Tomaszowie Maz. Prawdopodobnie z tego powodu podczas pierwszej okupacji niemieckiej (w czasie I wojny światowej) został pozwany przed sąd. Sprawa się przewlekła i po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. upadła. W wolnej Polsce angażował się w działalność społeczną.
W 1919 roku kandydując w wyborach samorządowych z lisy nr 8 uzyskał mandat radnego rady miejskiej Tomaszowa Mazowieckiego. W latach 1918 -1934 nauczyciel w Gimnazjum Koedukacyjnym Stowarzyszenia Kupców w Tomaszowie Maz. Uczył j. niemieckiego, łaciny i religii. Od 23 kwietnia 1937 r. powierzono mu funkcję seniora diecezji piotrkowskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. W 1930 roku był współzałożycielem miejscowego stowarzyszenia Hodowców Gołębi Pocztowych. Publicznie wypowiadał się za poparciem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego (BBWR). 11 listopada 1936 r. w uznaniu dla jego działalności „na polu społecznym” został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Wchodził w skład Obywatelskiego Komitetu Pożyczki Obrony Przeciwlotniczej. Od 1937 r. wchodził w skład duchownych Synodu Kościoła Ewangelicko Augsburskiego Rzeczpospolitej Polski.
9 września 1939 r. po zajęciu miasta przez wojska niemieckie został aresztowany i wraz z 23 innymi zakładnikami przetrzymywany w budynku Straży Pożarnej przy ul. P.O.W. Po kilku dniach zwolniony, ale ponownie aresztowany 6 października 1939 r. Osadzony w policyjnym areszcie w Tomaszowie, następnie przez 8 miesięcy w więzieniu w Piotrkowie Trybunalskim. W lipcu 1940 r. przewieziony do Łodzi i dalej do obozu koncentracyjnego w Dachau. Zgładzony w KL Dachau 19 grudnia 1940 r.
W. May od 13.08.1902 r. żonaty z Marią Heleną Agatą z Jakobsonów. Małżonkowie May mieli córkę Dagmarę ur. 24.12.1903 r. w Łodzi i syna Eryka, ur. 4.04.1910 r. w Bełchatowie, Dagmara, córka L. Maya była żoną pastora Jerzego Kahane zamordowanego w 1941 r.
w komorze gazowej w KL Sachsenhausen., którego symboliczna mogiła na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 25, grób 13). Dagmara Kahane mieszkała w Katowicach, zm. w 1988 r. Eryk May był studentem medycyny, mieszkał w Warszawie do 12.10.1938 r. Powrócił do Tomaszowa w sierpniu 1939 r., aresztowany przez Niemców 19.12.1939 r., dalsze jego losy nieznane.
Pastor L. May jest patronem ulicy na osiedlu mieszkaniowym im. Hubala w Tomaszowie Mazowieckim. Jest wymieniony na tablicy pamiątkowej w ewangelickim kościele Zbawiciela przy ul. św. Antoniego 39 oraz na tablicy pamiątkowej przed I Liceum Ogólnokształcącym im. Jarosława Dąbrowskiego przy ul. Mościckiego. W roku 1983 na cmentarzu ewangelickim przy ul. Smutnej wybudowano jemu poświęcony pomnik i tam też znajduje się symboliczny grób pastora L. Maya oraz grób jego małżonki Marii Heleny Agaty i córki Dagmary Kahane.
